مبارزه با ملخ در کشاورزی

خسارت ملخ

ملخ ها گیاهخوارانی هستند که از علف ها و برگ ها و ساقه گیاهان تغذیه می کنند. علائم آسیب ملخ تقریباً مانند سایر حشرات جونده است: سوراخ های پاره شده و جویده شده در برگ ها، ساقه ها و میوه های گیاهان ایجاد می کنند.

کشورهای آفریقایی در دهه ها با بدترین تهاجم ملخ بیابانی   مواجه اند و مبارزه می کنند.  ملخ ها محصولات زراعی و مراتع را می بلعند و آن منطقه را ترک می کنند و یک بحران غذایی در آن منطقه ایجاد می کنند.هجوم ملخ ها در جیبوتی ، اریتره ، اتیوپی ، کنیا ، سودان جنوبی ، سومالی ، سودان ، تانزانیا و اوگاندا وجود دارد .

ملخ ها برای اولین بار در اوایل بهار ظاهر می شوند و بیشترین تعداد آنها معمولا در اواسط تابستان رخ می دهد.  هنگامی که هوا گرم و خشک است، احتمالاً جمعیت ملخ ها بیشتر خواهد بود.

اثرات آب و هوا  

دما، بارندگی و بارش برف هر یک نقش اساسی در تعیین شدت شیوع ملخ دارند.

دما مهمترین عامل تعیین اندازه جمعیت ملخ بهاری است. روزهای گرم بهار و تابستان سال  قبل تعیین می کند که به چه سرعتی والدین در سال آینده تولید مثل  و تخم گذاری کنند.

دمای پاییز

 شرایط آب و هوایی در پاییز فاکتورهای محدود کننده تخم گذاری موفق است و در نتیجه بر تعداد تخم های گذاشته شده تأثیر می گذارد. درجه حرارت همچنین میزان رشد جنینی را تعیین می کند و از این طریق بر زمان تخم ریزی در بهار بعدی تأثیر می گذارد.

دمای زمستان

تأثیر دمای سرد زمستان بر بقای تخم ها حداقل  است و خیلی تاثیر گذار نمی باشد. آزمایشات انجام شده در مرکز تحقیقات لتبریج نشان داده است که تخم ها می توانند در -۱۵ درجه سانتیگراد زنده بمانند.  دمای خاک در مزارع  به ندرت زیر -۱۰ درجه سانتیگراد قرار می گیرد.

تأثیر در کاهش بقای تخم ها  به شرایط باد ، بدون پوشش برفی و دمای -۴۰ درجه سانتیگراد برای چند روز نیاز دارد.

دمای بهار

 دمای بهار به  تنهایی تأثیر کمی در بقای ملخ هایی دارد که تفریخ می شوند. ملخ های جوان به اندازه کافی مقاوم  هستند که برای زنده ماندن دمای کم ، حتی زیر دمای انجماد بهار ، زنده بمانند ، با در نظر داشتن این که این دما برای چند روز ادامه ندارد.

 مهمترین جنبه دمای بهار تأثیر آن بر رشد ملخ و رشد گیاه است. اگر بهار گرم باشد ، ملخ ها زودتر از تخم خارج می شوند  و به سرعت رشد می کنند. دمای خنک بهار رشد را کند می کند. رشد محصول همچنین تحت تأثیر دمای کمتر، کاهش می یابد.

 بارش باران

رابطه بین دما و بارندگی میزان محصول آسیب دیده توسط ملخ ها را کنترل می کند. در شرایط گرم و خشک ، یک جمعیت ملخ کوچک ممکن است به همان اندازه آسیب برساند که جمعیت بزرگ ملخ تحت شرایط خنک و مرطوب قرار بگیرند.

رطوبت همچنین ممکن است در اندازه جمعیت ملخ تأثیر بگذارد. در طی خشکسالی طولانی ، کمبود آب ممکن است رشد بسیاری از تخم ها را کند کند و می تواند تخم ها را از بین ببرد ، به خصوص در مراحل خاص جنینی و درست قبل از تفریخ تخم ها. با این حال ، قبل از شروع تشکیل جنین ملخ در شرایط خشکسالی باید بسیار خشک باشد.

بارندگی ممکن است تا حد کمتری بر جمعیت ملخ تأثیر بگذارد. بارش باران تنها در صورتی خواهد بود که یک ریزش سنگین بلافاصله پس از تفریخ تخم ها  رخ دهد. با این حال ، یک ژوئن خنک و مرطوب به طور جدی بر جمعیت ملخ تأثیر نمی گذارد.

تأثیر اصلی هوای خنک و مرطوب به دو طریق  است.

  1. با جلوگیری از رشد  ملخ ها ، تلفات محصول را کاهش می دهد.
  2. احتمال ابتلا به بیماری در جمعیت ملخ را افزایش داده و از این طریق به کاهش جمعیت ملخ سال آینده کمک می کند.

مبارزه با ملخ بعلت اینکه عموما پرواز می کند سخت می باشد.

در میان سبزیجات کاهو، هویج، لوبیا، ذرت شیرین، پیاز و گوجه فرنگی بیشتر مورد تغذیه ملخ قرار می گیرند.

ملخ ها معمولا در خاک ها شخم نخورده و آبیاری نشده تخم می گذارند.

 اکثر تخم های گونه های مختلف ملخ در اواسط تا اواخر بهار تفریخ می شوند. این امر دردماهای مختلف خاک فرق می کند.

پوره های تفریخ شده از یرگ ها تغذیه می کنند و اگر مواد  غذایی یافت نشود، مرگ و میر آن ها زیاد می باشد.

طی چند هفته دوره پورگی ملخ ها تکمیل می شود  و ملخ های بزرگ برای ماه ها زندگی می کنند.

نه روش برای  کنترل و از بین بردن ملخ ها:

  1. استفاده یا حضور  دشمنان طبیعی ( حشره آخوندک، قورباغه، مار های کوچک و سار و..). پرنده سار دشمن ملخ ها می باشد. سار ها یا ملخ ها را می خورند یا آن ها را از وسط قطع می کنند (دشمن کینه ای ملخ ها محسوب می شوند).
  2. شخم زدن زمین: از اواسط تا اواخر تابستان خاک باغ را شخم بزنید تا مناطقی که ماده ها در آن تخم می گذارند از بین برود. تخم ها در خاک زمستان گذرانی می کنند و در بهار حشرات از تخم خارج می شوند.  در اواخر پاییز و اوایل بهار مجدداً زمین را شخم بزنید تا تخم هایی که تابستان قبل گذاشته شده بودند را از بین بروند.
  3. از بین بردن علف های هرز:  علف های هرز را حتی در مناطقی که گیاهان باغی ندارید از بین ببرید تا در دسترس بودن پوره های تازه تفریخ شده را کاهش دهید. عملکرد خوب وجین علف های هرز راه طولانی را به سمت کاهش جمعیت کلی ملخ می برد.
  4. گیاهان آسیب پذیر را با پارچه توری یا پوشش های گیاهی بپوشانید تا از تغذیه آنها توسط ملخ ها محافظت شود. این روش گیاهان را از ورود حشرات محافظت می‌کند، اما ممکن است نیاز باشد که همراه با روش‌های دیگر با هدف از بین بردن ملخ‌هایی که در حال حاضر وجود دارند، استفاده شود.
  5. اسپری سیر:  دو فنجان سیر را با ۱۰ فنجان آب مخلوط کنید، مخلوط را بجوشانید و بگذارید یک شب بماند. سپس یک قسمت از این محلول را با ۳ قسمت آب در یک بطری اسپری مخلوط کرده و برگ های گیاهان آسیب پذیر را با اسپری مرطوب کنید. این اسپری از ملخ ها و سایر حشرات تغذیه جلوگیری می کند.
  6. پاشش آرد روی گیاهان:  وجود آرد روی برگ گیاهان  باعث می‌شود که دهان ملخ‌ها هنگام تغذیه صمغی شود و نتواند از آن برگ تغذیه کند.هر زمان که باران آرد را از بین برد، این عملیات باید دوباره انجام  شود.
  7. نگهداری جوجه ها (ماکیان) در باغ  یا مزرعه: جوجه ها می توانند مقادیر زیادی ملخ بخورند، بنابراین اگر محیط و شرایط شما اجازه دهد، دو یا سه جوجه که در باغ شما پرسه می زنند می توانند ملخ ها و سایر حشرات را کاملاً کنترل کنند. سایر پرندگان اهلی مانند اردک و غاز نیز این وظیفه را انجام می دهند.
  8. اعمال کنترل های بیولوژیکی:  از جمله اقدامات پیشگیرانه ای که برای ملخ ها مؤثر است می توان به استفاده از  Nosema locustae و Beauveria bassiana، قارچ هایی که بر گوارش  ملخ ها تأثیر می گذارد، اشاره کرد. آزادیرختین، یک عامل بیولوژیکی طبیعی که در روغن چریش یافت می شود. پیرترین های آلی اگر هدف شما کنترل ارگانیک است، می تواند موثر باشد. از ترکیباتی که به عنوان پیرتروئیدها برچسب گذاری شده اند اجتناب کنید. این آفت کش ها ترکیبات شیمیایی مصنوعی را به پیرترین های طبیعی اضافه می کنند و بنابراین نمی توان آنها را آفت کش های آلی در نظر گرفت.
  9. کنترل شیمیایی

طعمه پاشی شیمیایی و یا استقاده از حشره کش های شیمیایی

حشره کش سوین (کارباریل) موثرترین آفت کش شیمیایی روی ملخ است، اما متاسفانه این ماده شیمیایی برای حشرات مفید نیز بسیار سمی است (این حشره کش از لیست سموم مجاز خارج شده است).

 طعمه های حاوی کارباریل برای محافظت از زنبورها و سایر حشرات مفید ایمن تر از سمپاشی هستند، اما حتی طعمه ها باید با احتیاط و فقط در مناطقی که می دانید ملخ ها در حال تغذیه هستند استفاده شوند.

سمپاشی به محض خروج پوره ها با حشره کش هایی نظیر سوین (از لیست سموم مجاز خارج شده است)، مالاتیون  به میزان ۲ لیتر در هزار لیتر آب و یا فنیتریتیون به میزان ۱.۵ تا ۲ لیتر در هزار لیتر آب توصیه می شود.

زمان سمپاشی معمولا از اواسط فروردین تا پایان اردیبهشت می باشد (بر اساس شرایط آب و هوایی زمان  تفریخ تخم ها و ظهور پوره ها متغیر می باشد).

ملخ ها در هنگام بلوغ حساسیت کمی به حشره کش ها دارند، لذا در این مرحله استفاده از حشره کش ها برای کنترل ملخ ها بسیار مشکل است و کارایی کمی دارد.

اما در  بهار و در زمان تفرخ تخم ها

  1. پوره ها به حشره کش ها حساسند.
  2. در محل تفرخ جمعند و مبارزه با آنها آسانتر است و کاراریی بالاتری دارد.

برای مبارزه با  ملخ ها زمانی که بزرگ شده اند هر ۷ تا ۱۰ روز بایستی سمپاشی انجام شود چون سمپاشی در این مرحله نقش دور کننده دارد و حشره کش ها  زود خاصیت خود را از دست می دهد .

مالاتیون از حشره کش های رایج و متداول برای  مبارزه با ملخ ها می باشد.

پاسخ دهید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد. فیلدهای الزامی هستند.