بیماری زنگ چمن

Lawn rust

چمن مهم‌ترین گیاه تحت کشت در فضای سبز شهرها است، که موجب تعدیل دما، افزایش رطوبت نسبی، لطافت هوا و جذب گرد و غبار می­شود. بیماری‌های  قارچی و شبه­ قارچی شایع‌ترین بیماری‌های چمن در ایران هستند که این گیاه را در تمام مراحل رشد تحت تأثیر قرار می‌دهند  و باعث خشکیدگی و زوال آن می‌شوند.

از بیماری ها عمده و مهم چمن می توان:

• بوته میری (پیتیومی)
• پوسیدگی ریشه و طوقه (فوزاریومی)
• لکه برگی (ریزکتونیایی)
• آنتراکنوز
• زنگ چمن  را نام برد.

بیماری زنگ چمن

زنگ یک بیماری قارچی است که در چمن زمانی که رشد آنها کند می شود رخ می دهد. این معمولاً در اواخر تابستان یا اوایل پاییز، در دوره‌های آب و هوای خشک یا زمانی که چمن از نظر نیتروژن دچار کمبود است است، رخ می‌دهد.

در بیماری زنگ چمن تیغه های برگ زرد، نارنجی یا قهوه ای می شود.

بیماری های زنگ توسط یک نوع قارچ ایجاد نمی شوند. انواع قارچ های مرتبط باعث زنگ زدگی در چمن می شوند. شایع ترین بیماری های زنگ چمن عبارتند از:

زنگ ساقه (Puccinia graminis)

زنگ تاجی (Puccinia coronata)

زنگ راه راه (Puccinia striiformis)

زنگ برگ (Uromyces spp) .

زنگ عمدتاً یک بیماری آرایشی است که زیبایی چمن شما را از بین می برد، اما عفونت شدید زنگ می تواند چمن شما را از بین ببرد.

این زردی یا قرمزی برگ ها همراه با جوش هایی می باشد که با مالش یا لمس دست، به آسانی قابل تشخیص است. گرده های زرد نارنجی روی پوست دست می ماند (همانند زنگ آهن). حتی حین راه رفتن روی کفش یا ادوات می چسبد.

چون این بیماری روی سطح و تیغه برگ ها را می پوشاند. فتوسنتز کم می شود و گیاه ضعیف می شود. گیاه خیلی ضعیف ممکن است کم کم از بین برود.

زنگ چمن وقتی به شکل پودری است، به راحتی با باد، تیغه‌های علف که به یکدیگر برخورد می‌کنند و انسان‌ها و حیواناتی که در آن راه می‌روند، پخش می‌شود.

کاهش یا کمبود کود ازته و کاهش  یا کمبود آب مورد نیاز چمن موجب کاهش رشد چمن می شود و شرایط برای ظهور و گسترش بیماری زنگ مهیا می شود.

زنگ چمن معمولاً در هوای مرطوب در بهار، اواخر تابستان یا پاییز و در چمن‌هایی که تحت تنش هستند، کم‌تغذیه یا آبیاری نامناسب دارند، دیده می‌شود.

وجود فصل هایی با بارندگی زیاد، ممکن است بعلت شسته شدن نیتروژن خاک موجب شیوع بیماری زنگ چمن شود.

شب های سرد با شبنم های سنگین و بارندگی های مکرر و همچنین آب و هوای ابری و مرطوب و  در ادامه آب و هوای آفتابی و گرم شرایط مطلوب برای رشد بیماری زنگ چمن ایچاد می نماید.

مدیریت اصلی برای مبارزه با زنگ چمن:

1. آبیاری: که بایستی سعی شود در صبح زود انجام شود تا زود خشک نشود.
2. کود دهی: به ویژه  کود اوره، موجب افزایش مقاومت چمن بویژه در اوایل پاییز می شود( اما نه بیش از مقدار معین).

اگر بیماری زنگ در اواخر تابستان اتفاق بیافتد چون اواخر تابستان و اوایل پاییز زمان مناسب رشد و توسعه چمن است. تغذیه چمن با کود تقویتی، بویژه ازت نقش بسیار موثری در کنترل بیماری دارد.

به ازای هر ۱۰۰ متر مربع ۱-۲ کیلوگرم کود اوره توصیه می شود

۳. چمن زنی: اگر چمن بزرگ و بلند باشد، بایستی چمن زنی انجام شود و سپس آبیاری و کود اوره اضافه شود تا قسمت تغییر رنگ یافته حذف شود.  در این شرایط معمولا نیازی به استفاده از کود شیمیایی نمی باشد.

۴. هوادهی: مهم است، زیرا قارچ ها اغلب ترجیح می دهند در خاک مرطوب با زهکشی ضعیف رشد کنند.

۵. به حداقل رساندن سایه چمن می تواند به از بین بردن زنگ چمن و جلوگیری از ظاهر شدن مجدد آن کمک کند.

بیماری زنگ، بیماریی نیست که به طور کامل چمن را از بین ببرد اما  خسارت ایجاد می نماید.

در مواردی آمده است و همچنین  در شرایط خاص توصیه به استفاده از قارچ کش ها برای مقابله با این بیماری شده است .

قارچ‌کش‌ها را فقط باید در شدیدترین موارد و قبل از اینکه بیماری در زمستان دوره نهفتگی یا خواب شود، روی علف‌های آلوده به زنگ چمن استفاده کرد.

قارچ کش های پروپیکونازول (تیلت) و یا  ترکیب قارچ کش پروپیکونازول و قارچ کش  داکونیل برای مقابله با این بیماری توصیه شده است و کارایی بسیار خوبی هم دارد.

از قارچ کش مانکوزب نیز برای کنترل بیماری زنگ چمن استفاده می شود.

بهتر است سمپاشی قارچ کش ها طی دو مرحله و به فاصله تقریبا ۶ هفته انجام  شود.

reza malek

همه پست های نویسنده