ساقۀ سیر میتواند یک ساقۀ مرکزی کوتاه و چوبی (hardneck) یا ساقۀ کاذب کمی نرمتر باشد که از غلاف برگها پوشیده شده (softneck) باشد. ساقه بسیار کوتاه و مسطح است و جای خود را به یک ساقۀ دروغین میدهد.
گیاه سیر ۶ تا ۱۲ برگ صاف و تیغهای دارد که میتوانند ۵۰ تا ۶۰ سانتیمتر (۱۹.۷ اینچ) رشد کنند و تنها در یک فصل قادر به رشد است. پیاز سیر مرکب از تعدادی سیرچۀ کنار هم چیده شده است که اصلیترین عضو اقتصادی سیر است.
برای کاشت سیر (Garlic) ابتدا بنه ها یا همان غده های سیر را باز می نمایند و سیرچه ها را از آن جدا می کنند و در زمین های کوچک با دست و در زمین های بزرگ به صورت نیمه مکانیزه و تمام مکانیزه توسط ماشین های مخصوص کاشت سیر، اقدام به کاشت آن می نمایند.
زمان کاشت سیر در مازندران در مقاله ای جداگانه در همین وب سایت آورده شده شده است.
در بعضی از مناطق (کشورها) قبل یا بعد از کاشت سیر مالچ به ضخامت ۳-۵ سانتیمتر روی سطح خاک اضافه می کنند. مالچ برای حفظ رطوبت و کنترل علف هرز بسیار مفید است. در فیلیپین از کاه برنج بدین منظور استفاده می شود.
سیر را اگر قائم بکاریم بطوری که سر آن رو به بالا باشد، عملکرد تولید بیشتر می شود.
کاشت سیر بعد از سیب زمینی نتیجه بسیار خوبی می دهد.
برای کاشت می بایست از سیرچه های متوسط تا بزرگ استفاده شود.
سیرکاران بخشی از سیر تولیدی خود را برای سال آینده نگهداری می کنند. در انتخاب بذر مناسب، اندازه بنه ها مهمتر از اندازه سیرچه می باشد.
سیرچه های با اندازه متوسط بیشترین عملکرد اقتصادی را دارند.
بهترین اندازه سیر برای کاشت 5.5 تا ۷ گرم می باشد.
سیر به خشکی حساس است و رطوبت مناسب برای رشد آن ضروری است.
تنش رطوبتی، رشد اولیه و تکثیر پیاز ها را تحت تاثیر قرار می دهد و موجب می شود که سیرچه ها کوچک شوند و در زمان برداشت بنه های کوچکی تولید می شوند.
آفتابگردان زودتر از گیاهان دیگر در شرایط تنش آبی پژمرده می شود. لذا می توان آفتابگردان را بعنوان شاخص زمان آبیاری در اطراف مزارع سیر کشت نمود.
سیرچه های کاشتنی قبل از کاشت در یک ترکیب قارچ کش حشره کش برای حداقل ۲ ساعت خیسانده می شوند تا از آفات و بیماری های بذر زاد در امان قرار گیرند (قبل از کاشت سیرچه ها می بایست حتما خشک شوند).
فواصل روی ردیف و بین ردیف کاشت
در منابع متفاوت، فواصل متفاوتی از بین ردیف و روی ردیف برای کاشت سیر عنوان شده است.
بدین صورت که فاصله روی ردیف ۱۰، ۱۲ و ۱۵ سانتیمتر و فاصله بین ردیف ۲۵، ۳۰، ۴۵ و ۶۰ سانتیمتر برای زراعت سیر معرفی شده است.
در بعضی موارد فواصل ۲۵*۱۲ توصیه شده است که ۳۳ بوته در مترمربع قرار می گیرد .
در خیلی از منابع نیز فواصل ۳۰*۱۵ توصیه شده است که ۲۲ بوته در متر مربع قرار دارد که میزان مناسب تر و متداول تری است.
در مواردی آمده است تعداد ۳۰ تا ۴۰ بوته در متر مربع (۲۰*۱۵) بیشترین عملکرد اقتصادی را به همراه خواهد داشت.
می شود تراکم بوته در واحد سطح را بالا برد و تعداد بیشتر سیر در مترمربع کاشت اما بایستی به این نکته توجه شود که با کم شدن فاصله کاشت و افزایش تعداد بوته در واحد سطح، اندازه کل بنه و به تبعیت آن اندازه هر سیرچه کوچکتر می شود. اما برخی معتقدند که تعداد بنه های بیشتر در کل و در متر مربع، میزان تولید را بیشتر می کند.
متوسط عملکرد (تولید) کاشت سیر در جهان ۱۲.۵ تن در هکتار می باشد.
متوسط عملکرد کاشت سیر در ایران ۱۰-۶ تن می باشد که همدان رتبه اول تولید را در کشور دارد.
کود دهی مزارع سیر
میزان ۳۰ تن کود دامی پوسیده برای یک هکتار زراعت سیر مناسب می باشد.
برای استفاده و توصیه کودهای شیمیایی حتما می بایست آزمون خاک انجام شود و طیق آزمون خاک توصیه کودی در نظر گرفته شود.
اما به طور میانگین می توان مقادیر کود های شیمیایی پر مصرف که به صورت متداول در زراعت سیر به کار برده می شود را بیان نمود.
عموما در یک هکتار زراعت سیر ۲۵۰ کیلوگرم کود اوره، ۵۰ کیلوگرم سوپرفسفات تریپل و ۵۰ کیلوگرم سولفات پتاسیم به زمین اضافه می شود.
سوپرفسفات تریپل و سولفات پتاسیم به طور کامل پیش از کاشت به زمین اضافه می شود اما کود اوره در سه نوبت کوددهی می شود بدین صورت که یک سوم آن قبل از کاشت، یک سوم یک ماه بعد از کاشت و یک سوم دو ماه بعد از کاشت انجام می شود.
استفاده از کود ازته در اواخر فروردین و به بعد، موجب تاثیر منفی بر تشکیل و رشد سیرچه و کاهش عملکرد اقتصادی می شود که این موضوع به علت افزایش رشد رویشی می باشد.