خسارت تریپس (تریپس خربزه) روی بادمجان

تریپس خربزه

Melon thrips

Thrips palmi

برخلاف نام علمی آن، نخل میزبان آن نمی باشد.

در سراسر جهان. شرق، جنوب و جنوب شرق آسیا، دریای کارائیب، آمریکای شمالی و جنوبی و در اقیانوس آرام گسترده است. از استرالیا، ساموآی آمریکا، ایالات فدرال میکرونزی، گوام، کالدونیای جدید، پالائو، پاپوآ گینه نو، ساموآ و والیس و فوتونا ثبت شده است.

در بسیاری از خانواده های گیاهی از جمله کلم، خیار، حبوبات، سیب زمینی و بسیاری از گیاهان زینتی و علف های هرز ثبت شده است. میزبان های مهم محصول لوبیا فرانسوی، فلفل دلمه ای، فلفل قرمز، بادمجان، خربزه، سیب زمینی، گوجه فرنگی و کدو سبز هستند.

تریپس ها دارای قطعات دهانی سوراخ کننده هستند و از آنها برای مکیدن محتویات سلولی استفاده می شود. آسیب عمده در سطح زیرین برگ های جدید یا قدیمی، به خصوص در کنار رگبرگ  میانی و رگبرگ ها فرعی رخ می دهد.

تعداد زیاد تریپس باعث می شود که برگ ها نقره ای یا قهوه ای به نظر برسند و به سمت بالا خمیده شوند و مانند قایق، رشد کند و تغییر شکل دهند. میوه‌ها نیز تغییر شکل داده و زخم‌های تغذیه‌ای را نشان می‌دهند و ممکن است زودتر از موعد ریزش کنند.

وجود دانه های ریز سیاه در زیر سطح برگ به ویژه در محل زخم برگ ها، مدفوع تریپس خربزه می باشد و نشانه حضور این آفت است.

تریپس در مرحه گلدهی نیز خسارت می زند وجود لکه های سفید روی گلبرگ ها از مشخصه خسارت تریپس است.

مراحل رشد: تخم ها به شکل کلیه روی اندام های هوایی به ویژه برگ های گوجه فرنگی گذاشته می شوند (مرحله اول). سپس تخم ها تبدیل به لارو (پوره) می شوند(شکل زیر مرحله دوم و سوم). پس از تشکیل، لاروها که بسیار متحرک هستند، از سطح زیرین برگ ها تغذیه می کنند. در پایان سن دوم لاروی (مرحله سوم)، لارو ها به زمین می افتند و تبدیل به شفیره می شوند. اولین مرحله پیش شفیره (مرحله چهارم) با ظاهر شدن خطوط بال مشخص می شود. پیش شفیرگی مرحله دوم واضح تر (مرحله پنجم) همچنین خطوط بال بزرگتر می باشد و انحنای آنتن های بلند را به سمت عقب بدن نشان می دهد. بزرگسالان (مرحله ششم) دارای ۲ جفت بال توسعه یافته هستند.

تریپس خربزه حدود ۱ میلی متر طول، باریک، زرد رنگ است و دو جفت بال دارد. تخم ها در برگ ها، گل ها و میوه های جوان گذاشته می شوند . آنها در عرض ۳-۴ روز از تخم خارج می شوند. پوره ها تریپس خربزه شبیه به حشره بالغ هستند با این تفاوت که اندازه آنها تقریباً نصف و بدون بال است.

تریپس های معمولی تا ۱۰۰ تخم در یک یا دو روز می گذارند. اینها اغلب روی برگهای جوانتر یا در جوانه های گل گیاهان میزبان تخم گذاری می کنند.

تخم ها به پوره هایی تبدیل می شوند که مانند حشرات بالغ با مکیدن شیره تغذیه می شوند. دو مرحله پورگی (لاروی) که تغذیه کننده نیز هستند قبل از رفتن به مرحله پیش شفیرگی و شفیرگی وجود دارد. پوره های (لارو های) تغذیه کننده کاملاً بدون بال هستند. جوانه های بال در مراحل پیش از شفیرگی و شفیرگی وجود دارند، اگرچه بال ها تا زمانی که تریپس های بالغ ظاهر شوند به طور کامل تشکیل نمی شوند.

دو مرحله – پیش شفیره و شفیره – در خاک می باشد که تغذیه نمی کنند. زمانی که تریپس خربزه مرحله شفیره را پشت سر می گذراند و در محیط خاک از شفیره تبدیل به حشره بالغ می شوند به سطح خاک نقب می زنند و سپس بالا می روند یا به سمت گیاهان میزبان پرواز می کنند.

دوره تخمگذاری تا ظهور حشره بالغ ۱۰ تا ۱۲ روز در دمای ۳۰ درجه سانتیگراد می باشد و ۱۴ تا ۱۶ روز در دمای ۲۵ درجه سانتیگراد است.

بزرگسالان ۳۰-۹۰ روز زندگی می کنند.

طول چرخه زندگی تریپس متفاوت است و تحت تأثیر دما است. در شرایط ایده آل، چرخه زندگی در ۲۴-۳۵ روز کامل می شود و تریپس در گلخانه ها ممکن است در طول سال به تولید مثل ادامه دهد. تریپس در گیاهان باغی معمولاً دو یا سه نسل در سال دارد اما ممکن است در تابستان های گرم بیشتر باشد. تریپس در فضای باز به صورت بالغ یا پوره، چه در خاک یا روی گیاه میزبان، زمستان گذرانی می کند.

تریپس خربزه یک آفت بزرگ است. جمعیت این آفت به سرعت افزایش می یابد و باعث آسیب شدید می شود.

 گیاهان می توانند در اثر آلودگی های شدید تغییر شکل داده یا از بین بروند. دو نوع آسیب ناشی از تریپس خربزه  وجود دارد:

  • آسیب مستقیم ناشی از تغذیه و آسیب غیر مستقیم ناشی از گسترش بیماری  ویروسی پژمردگی خالدار گوجه فرنگی

زخم روی میوه بادمجان  ممکن است به دلیل تغذیه مستقیم تریپس در مراحل گلدهی گیاهان باشد و با تشکیل میوه گل ها، آسیب آن تشدید می شود.

علاوه بر زخم ها،  در بعضی مواقع میوه تغییر شکل می دهد و شکل نامنظمی پیدا می کند. این میوه ها عموما قیمت پایین تر و بازار پسندی کمتری دارند.

در تصاویر زیر خسارت تریپس را روی خیار، پیاز و تره مشاهده می نمایید.

بدلیل اینکه تریپس تره و پیاز در بین برگها هستند زمانی متوجه میشوید که خسارت به همانند تصویر زیر زده شده باشد.

در بررسی تریپس خربزه به دنبال حشراتی باشید که بسیار کوچک، باریک و فقط با چشم غیر مسلح قابل مشاهده هستند. بزرگسالان زرد، با بال هستند. پوره ها زرد یا سفید و بدون بال هستند. به دنبال نقره ای یا برنزی شدن سطوح بالای برگ ها، به خصوص در امتداد میانی و رگبرگ ها باشید.

تشخیص تریپس ممکن است سخت باشد، تکان دادن شاخ و برگ بر روی یک صفحه کاغذ سفید یا موارد مشابه می تواند تریپس را آشکار کند که در حالت ایده آل با یک لنز ذره بین قابل بررسی است.

لاروها و حشرات بالغ به طور کلی روی شاخ و برگ یافت می شوند. بزرگسالان تمایل دارند به سمت شاخ و برگ های جوان حرکت کنند و شفیره ها تمایل دارند روی شاخ و برگ هایی که افراد بالغ چندین روز قبل در آن زندگی می کنند، جمع شوند.

از بزرگسالان نیز می توان با تله های چسبنده و تشت آب نمونه برداری کرد. کارت ها یا نوار های چسبنده آبی و سفید رنگ های جذابی برای تریپس هستند و برای به دام انداختن تریپس خربزه استفاده می شود. با این حال، زرد نیز به عنوان یک رنگ جذاب پیشنهاد شده است.

برای خلاص شدن از شر تریپس، علف های هرز را از اطراف باغ حذف کنید تا میزبان های جایگزین را از بین ببرید.

استفاده از مالچ روی سطح خاک عامل مهمی در کنترل و پیشگیری از خسارت تریپس می باشد.

در مبارزه شیمیایی و یا استفاده از آفت کش ها توصیه می شود که بعد از نشا گیاهچه ها بادمجان در زمین اصلی( در همان اوایل رشد گیاهچه)، گیاهچه ها به دقت بررسی شوند . حشره کش سیستمیک استامی پراید (به میزان نیم کیلو در هر هزار لیتر آب) برای مقابله با تریپس توصیه شده است.

حشره کش سیستمیک کونفیدور (به میزان نیم لیتر در هزار لیتر آب) و همچنین کنه کش آبامکتین (به میزان نیم لیتر در هزار لیتر آب) نیز برای مقابله با این آفت توصیه شده است.

حشره کش های دیازینون، دیمتوات و پریترین نیز برای مقابله با این آفت توصیه شده اند.

پاسخ دهید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد. فیلدهای الزامی هستند.