پیاز Onion
مقاومت به سرما در پیاز بستگی به میزان سرما و مرحله رشدی پیاز دارد.
پیاز ها در کل به سرما نسبتا مقاوم هستند و می توانند یخبندان ها و برف های سبک را تحمل کنند. اما مراحل شروع رشدی آن ها به یخبندان های سنگین و دماهای پایین و طولانی مدت حساس می باشند و بایستی از گیاهچه های کوچک حمایت شود و روی آن های پوششی داده شود.
خسارت یخبندان پیاز های جوان موجب خسارت به ساقه های جوان می شود و پیاز های داخل خاک ضعیف می شوند.
بدترین مسئله این است که پیاز ها یخ می زنند و بعد از آب شدن یخ، پیاز ها می پوسند. پیاز به گرما و طول روز بالا احتیاج دارد تا غده پیاز داخل خاک آن بزرگ شود.
در مازندران در اواسط بهمن و زمانی که خطر سرما مرتفع شد، اقدام به کاشت بذر پیاز می نمایند.
سیر Garilic
سیر گیاهی است که تقریباً در تمام دنیا به جز قطب و جنگلهای استوایی می روید. ولی وطن گیاه آسیای مرکزی و شاید شرق منطقۀ مدیترانه باشد. سیر فضای زیادی نیاز ندارد زیرا کار اصلی اش را در زیر زمین انجام می دهد ولی تعداد و اندازه سیرچه ها، متاثر از تراکم بوته می باشد و در تراکم بالا تر، تعداد سیرچه ها و اندازه آن ها کاهش می یابد . در شرایط مساعد از هر حبه سیر (سیرچه)، پیازی به وجود می آید که شامل هشت تا بیست سیرچه می باشد، از همین رو آن را گیاهانی افزون شونده و تکثیر پذیر می دانند.
بوته سیر در مناطق سرد سیر یا معتدل تولید بذر نمی کند ولی گاهی اوقات ممکن است به جای گل، پیازهای کوچکی روی ساقه ظاهر شوند که بتوان با آن گیاه رانیز ازدیاد کرد. ولی عموما از سیرچه های موجود در هر بوته برای کاشت استفاده می شود.
سیر گیاهی متعلق به فصل خنک و به یخ بندان کمی مقاوم است ( مقاومت آن به سرما از پیاز بیشتر است). زمان کاشت در مناطق سرد سیری اوایل بهار است ولی در مناطقی که زمستان ملایم دارند همانند مازندران و گیلان، در هر موقع از پاییز می توان به کشت آن اقدام نمود و عموما در اردیبهشت و خرداد اقدام به برداشت آن (متوسط عملکرد 10 تا ۱۲ تن در هکتار سیر تازه همراه با شاخه و برگ) می شود.