ارقام رایج پرتقال خونی در مازندران

Blood orange

پرتقالهای خونی(Citrus sinensis L. Osbeck)ازمهمترین رقم های مرکبات بوده و دارای فعالیت
آنتی اکسیدانی وترکیب های زیست فعال به ویژه آنتوسیانین،آسکوربیک اسید، فلاونوئید وهیدروسیانامیک اسید
میباشند.(پرتقالهای خونی از جهش جوانه به وجود آمده اند و رقم های مورو، تاراکو و سانگینلوسه رقم
قدیمی پرتقال خونی هستند.

در پرتقال های خونی رنگدانه آنتوسیانین در گوشت و پوست میوه موجب میشود که به رنگ قرمز دیده شود.

مقدارآنتوسیانین درپرتقال های خونی به ژنتیک ورقم، شرایط اقلیمی، منطقه کشت، مرحله رسیدن، زمان
برداشت وعملیات کشت بستگی دارد. پرتقال خونی به روزهای گرم و شب های خنک برای به بیشینه رسیدن
مقدارآنتوسیانین نیاز دارد.

منشا مدیترانه‌ای داشته و در کشورهای ایتالیا، اسپانیا، مراکش، الجزایر، تونس تولید می‌شوند. در مناطق مدیترانه‌ای که دارای روز‌های گرم و شب‌های سرد هستند، میوه‌ها تولید رنگ قرمز تیره می‌کنند. در نواحی گرمسیر و نیمه گرمسیر که دارای شب‌های با دمای بالا هستند این رنگیزه‌ها به خوبی شکل نمی‌گیرند. در مناطق مرطوب رنگدانه‌ها در گوشت کم‌تر توسعه یافته ولی در مناطق نیمه گرمسیری و خشک رنگدانه‌های بیشتری سنتز شده وبهتر ظاهر می‌شوند. زمانی که پرتقال خونی در اواخر دوره رشدی هستند  و با روزهای گرم و شب های سرد مواجه می شوند، رنگ قرمز آن ها تشدید می شود.

پرتقال خونی تخم بسیار کمی در میوه دارد و از دیگر واریته های پرتقال  شیرین تر می باشد.

درخت پرتقال خونی به مقدار زیادی به عناصر آهن، روی و منگنز نیاز دارد تا میزان عملکرد کمی و کیفی مناسبی داشته باشد (زردی برگ ها در پرتقال خونی عموما به علت کمبود مواد غذایی می باشد و در مواردی آبیاری زیاد).

پرتقال خونی شکوفه هایی به رنگ سفید متمایل به کرم دارند.

پرتقال های خونی نسبت به دیگر ارقام پرتقال به مناطق کمی سردتر نیاز دارند.

شاخه این درختان معمولا قوی هستند و نیاز به هرس کمتری دارند (بیشتر برای کنترل ارتفاع و اندازه درخت هرس می شوند).

برگ ها ۲ تا ۳ سال باقی می مانند و تنها در شرایط تنش می ریزند .

عموما کم تخم و یا بدون تخم می باشند.

میوه های این درختان می توانند بدون از دست دادن کیفیت خود تا چندین ماه روی درخت باقی بمانند، لذا این درختان ۱۰ تا ۱۱ ماه طول دوره رشد دارند.

رقم پرتقال خونی سانگین (Sanguinelli blood orange):

مبدا این رقم پرتقال خونی ، کشور اسپانیا می باشد.

ارتفاع درخت آن تا ۶ متر و تا ۴ متر به اطراف گسترده می شود.

نام دیگر پرتقال خونی سانگین ، سانگینیلی می باشد.

Sanguinelli” بزرگترین رقم تولید شده در اسپانیا با ظاهر قرمز و داخلی قرمز کم رنگ رگه‌دار در زمان بلوغ با رنگ‌های بیشتر شبیه توت‌فرنگی تا آناناس است. بسیار آبدار، شیرین با اسید کم و تعداد کمی دانه است.

میوه پرتقال خونی سانگین ، بذر بسیار کمی دارد.

این رقم پرتقال کمی کشیده بوده و سایز آن درشت می باشد و رنگ پوست آن مایل به قرمز و گوشت آن در هنگام رسیدن جیگری می شود.

میوه های سانگین از رقم مورو کمی درشتر می باشد ولی رنگ قرمز آن کمرنگ تر است.

پرتقال سانگین بسیار پربار بوده و علاوه بر مصرف تازه خوری جهت احداث باغ مرکبات از طرفداران زیادی برخوردار است.

زمان رسیدن میوه پرتقال خونی سانگین ، اوایل زمستان می باشد.

کاملا خونی، درخت بدون خار، پر رشد می باشد. اندازه میوه ها متوسط، تخم مرغی شکل و با پوست نرم و درخشان هستند. رنگدانه ها بیشتر سطح پوست میوه را می پوشاند.

پرتقال خونی رقم سانگین، جزرقم های میان رس بوده ودارای میوه کشیده وپوست کلفت است و پوست میوه درزمان رسیدن قرمز میشود.

میوه های قرمز و پر رنگ با میزان تخم های کمی در آن، از مشخصه های این رقم می باشد.

رقم پرتقال خونی مورو (Moro blood orange ):کاملا خونی و میوه ها زود می رسد (خونی ترین و زودرس ترین پرتقال خونی).

پرتقال مورو که در شمال ایران به تامسون خونی مشهور می باشد دارای گوشتی قرمزتیره در هنگام رسیدن می باشد. زودرس ترین پرتقال خونی است که بطور یک سال در میان دارای میوه هائی درشت تر می باشد.  میوه ایست که دارای طعم غنی ، خوب و بدون تخم است. روی درخت و در انبار ماندگاری بالائی دارد ولی اگربرای مدت طولانی روی درخت باقی بماند قسمت بیرونی آن قرمز و طعم خود را از دست می دهد. .زمان رسیدن میوه آن اواسط زمستان می باشد.

پر رنگ تر از سایر ارقام پرتقال خونی است (نزدیک به سیاه). خیلی ها عقیده دارند این رقم پرتقال خونی از بقیه ارقام بهتر است.

اندازه رشدی درخت متوسط است ولی به اطراف پخش می شود. درختانی نسبتا کوتاه هستند.

درختان مورو دارای اندازه و رشد متوسط و تاج گسترده و کروی هستند. یکی از ویژگی‌های میوه مورو تولید زود هنگام و ظهور فراوان رنگدانه در گوشت میوه و فقدان یا ناچیز بودن رنگدانه در پوست میوه است.

این رقم دارای میوه متوسط، نسبتا گرد، پوست نازک و آبدار است. میوه در زمان رسیدن دارای گوشت آلبالویی رنگ و ۲-۱ بذر یا بدون بذر است. این رقم جز ارقام زودرس محسوب می‌شود. سطح پوست ناصاف  و در هنگام رسیدن کامل به رنگ پرتقالی همراه با لکه‌های سرخ و صورتی کمرنگ یا رگه‌‌های قرمز است.

میوه‌ها قابلیت نگهداری خوبی هم روی درخت و هم در مراحل پس از برداشت و حمل و نقل دارند. نگهداری طولانی مدت میوه در انبار باعث کاهش طعم میوه خواهد شد.

رقم پرتقال خونی تاراکو(tarocco blood orange): نیمه خونی می باشد. چون پوست میوه همانند سانگین و مورو رنگ قرمز خاصی نمی گیرد، همین موضوع بازار پسندی آن را پایین می آورد (پوست آن عموما نارنجی با نشانه ها یا لکه های قرمز رنگ می باشد).

پرتقال خونی تاروکو از نظر اندازه متوسط تا بزرگ، به طور متوسط ۷ تا ۱۰ سانتی متر قطر دارد و به شکل کروی تا گرد با یک برآمدگی کوچک در انتهای ساقه است. پوست نیمه ضخیم و زرد مایل به نارنجی فقط گاهی اوقات صورتی روشن را نشان می دهد و هیچ نشانه ای از رنگ بالقوه داخلی آن نشان نمی دهد.

پوست نیز صاف با غدد روغنی برجسته است که در سراسر سطح ظاهری سنگریزه ایجاد می کند و در زیر سطح پوست، مغزی سفید مایل به اسفنجی وجود دارد که به آرامی به گوشت می چسبد. رنگ گوشت بسته به دمای رشد می تواند از نارنجی، صورتی روشن تا قرمز یاقوتی عمیق تر باشد. گوشت نرم نیز تقریباً بدون دانه، آبدار است و توسط غشاهای نازک به ۱۰-۱۲ قسمت تقسیم می شود. پرتقال خونی تاروکو شیرین‌ترین نوع پرتقال خونی است و طعمی سبک و متعادل تمشک دارد.

میوه های آن بسیار مقاوم به سرما است و تا دو هفته در فریز، میوه های آن سالم می ماند.

میزان رشد درخت و تولید میوه آن متوسط است.

بومی  کشور ایتالیا است.

شیرین ترین پرتقال محسوب می شود.

reza malek

همه پست های نویسنده