- سبدخرید خالی است.
- ادامه خرید
Zinc
عنصر روی بصورت کاتیون +zn۲ توسط ریشه گیاهان جذب می شود.
روی در ساختمان اسید آمینه تریپتوفان که ماده پیش نیاز سنتز اکسین است شرکت می کند.
میزان PH خاک بر قابل استفاده بودن روی برای گیاه موثر است.
معمولا در خاک های قلیایی و خاک ها محتوای فسفر وازت بیش از حد، روی غیر قابل استفاده می گردد.
برای رفع کمبود روی، سولفات روی را به خاک اضافه می کنند. روی در بسیاری از سیستم های آنزیمی گیاه نقش کاتالیزوری فعال کننده و یا ساختمانی دارد و در ساخته شدن و تجزیه پروتئین های گیاه دخالت دارد.
کمبود روی در گیاهان عمدتا از برگ های جوان به صورت ریز برگی، کچلی و کوچک شدن میانگره های سرشاخه ها شروع می شود.
در اثر کمبود روی مقدار اکسین در دمگل ها کم شده و ممکن است گلها قبل از باز شدن بریزند.
خسارت عمده کمبود این عنصر علاوه بر ریزش میوه ها، ریزش قبل از رسیدن آن هاست.
بطوریکه گاهی تا ۸۰ درصد میوه ها می ریزند.
کمبود روی بیشتر در خاک های شنی، آهکی و قلیایی به علت PH بالای خاک مشاهده می شود.
در درختان اولین علائم کمبود روی در زمان گلدهی ظاهر می شود. شاخه ها نرم و نازک شده و فاصله میانگره ها کم می شود. برگ ها در انتها موجدار شده و اندازه آنها کاهش می یابد. بدین ترتیب کمبود روی سبب جارویی شدن انتهای شاخه ها، کچلی و ایجاد ریز برگی (Roset) می شود.
در کمبود کم روی ۲۵ درصد میوه ها، در کمبود متوسط روی ۴۰ تا ۵۰ درصد میوه ها و در کمبود شدید روی تمام میوه ها میریزند.
کاهش کیفی و کمی محصول را در شرایط کمبود روی در درختان مرکبات خواهیم داشت.
برای جبران کمبود روی در درختان میوه از سولفات روی یا کلات های روی بصورت خاک مصرف و یا برگ مصرف به صورت محلول پاشی در زمان متورم شدن جوانه ها یا پس از ریزش گلبرگ ها به میزان ۲ تا ۳ کیلوگرم در هزار لیتر آب ستفاده می شود.
کمبود روی هم در خاک های اسیدی و هم در خاک های قلیایی بر رشد مرکبات تاثیر می گذارد. اما این تاثیر در خاک های قلیایی بیشتر است.
استفاده بیش از حد از کود های فسفره می تواند کمبود روی را بیشتر کند.
در درختان دچار کمبود روی، برگ ها کوچک و بطور غیرطبیعی باریک و نسبتا پیچ خورده هستند.
مناطق و فضاهای بین رگبرگ های اصلی سفید تا زرد می باشند.
این ابلق شدن (Molting) که در ابتدا در بین رگبرگ ها اصلی ظاهر می شود. اول در برگ های جوان مشاهده می شود و در ادامه در برگ های پیرتر ادامه می یابد. میوه ها کوچک کشیده رنگ پریده و زمخت یا خشن می شوند.
سرخشکیدگی در شاخه و برگ های کوچکتر قابل مشاهده است.
کمبود روی و منگنز معمولا با هم اتفاق می افتد و می تواند با محلول پاشی یک ترکیب مرکب از هردو کود طی چند مرحله تکرار درمان شود.
بهترین نتیجه محلول پاشی روی در زمانی می باشد که یک سوم تا دو سوم برگ های جست های بهاره توسعه یافته باشند.
محلول پاشی روی لازم است که هر ساله تکرار شود و در موارد شدید بیش از یک بار محلول پاشی در فصل رشد لازم است.
کاربرد خاکی سولفات روی برای درمان کمبود روی خیلی اثر رضایت بخشی را نشان نداده است. اما برای پیشگیری و بهبود شرایط تغذیه ای درخت مناسب است.
در کمبود روی اندازه میوه کوچکتر شده، پوست از نظر رنگ روشن تر، ویتامین C کاهش یافته و درصد بالایی از میوه ها شکل نامتقارن پیدا می کنند.
در کمبود روی در مواردی با شدت کم، ممکن است عملکرد نیز به مقدار کمی کاهش یابد. اما در شرایط کمبود شدید روی عملکرد به شدت کاهش می یابد.
تحقیقات نشان داده است که بیش از ۶۰ درصد باغات مرکبات دچار کمبود روی می باشند.
حتی در ابتدایی ترین مراحل، کمبود روی موجب کاهش عملکرد، کاهش قدرت رشد درخت و ایجاد میوه های کوچک و ضعیف با کیفیت پایین می شود.
روی در تشکیل کلروفیل، سنتز پروتئین، متابولیسم فیتوهرمون و تحمل به تنش نقش دارد.
کمبود روی بعنوان کم برگی (little leaf)، برگ ابلقی (mottle leaf) و ریز برگی (roseting) یکی از مخرب ترین و گسترده ترین اختلالات تغذیه ای مرکبات می باشد.
