لکه سیاه میوه انار
Pomegranate black spot
عامل بیماری گیاهی لکه سیاه انار، قارچ Alternaria alternata می باشد. گونه ی دیگری از این قارچ، باعث ایجاد بیماری پوسیدگی داخلی میوه (قلب سیاه انار) می گردد. باد نقش فروانی در پراکندگی عامل بیماری دارد. زمستان گذرانی عامل بیماری، روی بافت های آلوده سطح میوه و برگ های ریخته شده در سطح باغ صورت می گیرد.
لکه سیاه میوه انار عموما در تیر و اوایل مرداد بعد از بارندگی های ناگهانی تابستانه که خاک ها مرطوب می شوند و بعد از آن هوا دوباره رو به گرمی می رود شایع است. این پاتوژن ها در این زمان فعالیت خود را در خاک آغاز می کنند و توسط باد در محیط باغ پخش می شوند و پس از مدتی به درخت میوه آسیب می رسانند.
نشانه های این بیماری روی برگ و میوه به صورت دایره های کوچک سیاه رنگ دیده می شود که در مواردی تا بیشتر از ۵۰ درصد از سطح میوه را می پوشاند.
هر لکه شامل یک حفره کوچک زرد تا سبز است که توسط زخم احاطه شده است.
تعدادی از برگ ها تغییر رنگ می دهند و ریزش می کنند.
بیماری قارچی لکه سیاه روی برگ، گل و میوه ایجاد می شود و همزمان با رشد میوه این بیماری روی پوست میوه بزرگتر می شود. خسارت مربوط به پوست میوه می باشد و بخش داخلی یا خوراکی میوه انار صدمه نمی بیند . بازارپسندی میوه کاهش می یابد.
روی میوه لکه سیاه بزرگ تشکیل می شود و ممکن است کم کم سرتاسر میوه را بگیرد.
راه های پیشگیری و کنترل بیماری پوسیدگی سیاه انار:
- جمع آوری بقایای گیاهی سطح باغ
- اجتناب از آبیاری نامنظم
- کنترل آفات انار به خصوص در زمان گل دهی (کنترل آفات حشرات مانند حشرات برگدار که از میوه تغذیه می کنند و امکان ورود پاتوژن را فراهم می کند).
- استفاده از قارچ کش های مسی به منظور پیشگیری (بردوفیکس ۱۰ لیتر در هزار و یا قارچ کش اکسی کلرور مس ۳ کیلوگرم در هزار لیتر آب پس از ریزش ۷۰ درصد برگ ها در پاییز)
- سم پاشی با بردوفیکس ۵ در هزار هنگام تورم جوانه ها و سم پاشی با بردوفیکس ۵ در هزار بعد از ریزش گلبرگ ها نیز توصیه شده است.
- حذف میوه های قدیمی و شاخه های مرده ممکن است بروز بیماری را کاهش دهد.
- از استرس آبی و آبیاری بیش از حد که ممکن است منجر به ترک خوردن میوه شود خودداری کنید.
در مواردی امده است سمپاشی با قارچ کش های تیوفانات متیل و یا مانکوزب به میزان یک کیلوگرم در هزار لیتر آب روی درخت و روی میوه ها در پیشگیری و کنترل این بیماری تا حدودی موثر است.
در صورت طغیان این بیماری بایستی در دو تا سه مرحله و هر ۱۵ روز یکبار اقدام به سمپاشی نمود.(در بعضی مناطق مازندران برای پیشگیری نسبت به این بیماری نیز سمپاشی می شود).
پوسیدگی سیاه میوه انار
Pomegranate black rot
بیماری گیاهی پوسیدگی سیاه انار در زمانی که میوه در حال رشد است، در داخل آن گسترش یافته وعلامت بارزی را روی بافت سطحی میوه نشان نمی دهد.
بیماری پوسیدگی میوه انار، بیماری شناخته شده انار است که بر تولید در سراسر جهان تاثیر می گذارد. پوسیدگی قلب با پوسیدگی سیاه هسته میوه مشخص می شود که از ناحیه گلگاه پخش می شود، در حالی که پوست خارجی و پوست سخت تا اندازه ای ظاهر سالم خود را حفظ می کنند و هر از گاهی لکه های گرد و فرورفته ای بر روی آنان دیده می شود. قارچ های متفاوتی در دنیا و ایران به عنوان عامل بیماری ترشیدگی و پوسیدگی میوه انار معرفی شده است.
بیماری قلب سیاه هیچ علامت خارجی ندارد. میوه کاملا طبیعی به نظر می رسد تا زمانی که آن را باز کند.
این قارچ وارد شکوفه ها و سپس وارد میوه ها تشکیل شده می شود. برخی از مطالعات نشان میدهند که شکوفههای آلوده به قارچ، هاگهای آن را منتشر میکنند. سپس این هاگ ها ممکن است وارد میوه های آسیب دیده شوند، آنهایی که توسط شاخه های خار سوراخ شده یا به شکل دیگری ترک خورده اند. همچنین، به نظر می رسد تحقیقات نشان می دهد که این بیماری زمانی که باران فراوان در فصل گلدهی وجود دارد، میوه های بیشتری را مبتلا می کند.
قبل از گلدهی، تشکیل میوه و اوایل رشد میوه از مراحل حساس به حضور و شیوع این بیماری می باشد و رطوبت بالا یا بارندگی در این مرحله، احتمال گسترش این بیماری را افزایش می دهد. رعایت اصول بهداشت باغ و سمپاشی با قارچ کش ها در این زمان ها می تواند تا حدود زیادی در کنترل این بیماری موثر باشد.
آغاز آلودگی از قسمت بالایی میوه و از ناحیه اتصال میوه به ساقه می باشد. این بیماری باعث سیاه و لهیده شدن بافت های داخلی میوه می شود. با از بین رفتن دانه های انار، بافت خاکستری رنگ در بین بافت های لهیده تشکیل می شود. نشانه های جزئی بیماری روی سطح میوه شامل تغییر شکل اندک، کاهش وزن و تغییر رنگ نامحسوس پوست می باشد.
راه های پیشگیری و کنترل بیماری پوسیدگی سیاه انار:
- جمع آوری بقایای گیاهی سطح باغ
- اجتناب از آبیاری نامنظم
- کنترل آفات انار به خصوص در زمان گل دهی (کنترل آفات حشرات مانند حشرات برگدار که از میوه تغذیه می کنند و امکان ورود پاتوژن را فراهم می کند).
- استفاده از قارچ کش های مسی به منظور پیشگیری (بردوفیکس ۱۰ لیتر در هزار و یا قارچ کش اکس کلرور مس ۳ کیلوگرم در هزار لیتر آب پس از ریزش ۷۰ درصد برگ ها در پاییز)
- سم پاشی با بردوفیکس ۵ در هزار هنگام تورم جوانه ها و سم پاشی با بردوفیکس ۵ در هزار بعد از ریزش گلبرگ ها نیز توصیه شده است.
- حذف میوه های قدیمی و شاخه های مرده ممکن است بروز بیماری را کاهش دهد.
- از استرس آبی و آبیاری بیش از حد که ممکن است منجر به ترک خوردن میوه شود خودداری کنید.