- سبدخرید خالی است.
- ادامه خرید
Translaminar pesticides
(Translaminar)
آفت کش ها به روش های متفاوت سیستمیک، تماسی، تدخینی، گوارشی و نفوذی آفات را از بین میبرند.
قابلیت نفوذی (Translaminar) یک امتیاز خوب و یا یک ویژگی خوب برخی آفت کش ها می باشد برای کنترل آفاتی که در زیر سطح برگ قرار دارند و با سموم دفع آفت تماسی به خوبی از بین نمی روند.
این مقاله برای کمک به تولید کنندگان گلخانه و نهالستان دار ها و باغدارانی است در درک عواملی که بر فعالیت نفوذ موضعی (ترنس لامینار) سموم دفع آفات تاثیر می گذارد.
حشره کش با قابلیت نفوذی (Translaminar) نوعی حشره کش است که فقط مسافت های کوتاه تری در گیاه طی می کند. حشره کش های با قابلیت نفوذی (Translaminar) به بافت گیاه نفوذ می کنند و در داخل یک اندام گیاهی مانند برگ حرکت می کنند. پس از نفوذ در بافت های برگ ، آنها یک مخزن از مواد فعال درون برگ تشکیل می دهند. با این حال ، آنها به سایر قسمت های گیاه سفر نمی کنند. به عنوان مثال ، این مواد شیمیایی ممکن است از بالا به سطح پایین یک برگ حرکت کنند.
تفاوت حشره کش های با قابلیت نفوذی و حشره کش های سیستمیک:
سموم دفع آفات Translaminar ترنس لامینار (با قابلیت نفوذ موضعی) به طور گسترده ای در برابر مجموعه ای از آفات ، از جمله کنه های عنکبوتی ، مینوز و تریپس مورد استفاده قرار می گیرد زیرا ماده فعال در بافت های گیاهی که این آفات تغذیه می شوند توزیع می شود. . این ماده فعال به بافت های برگ نفوذ می کند و یک مخزن ماده فعال درون برگ را تشکیل می دهد که می تواند تا ۱۴ روز ادامه یابد ، اگرچه ماندگاری به نوع سموم دفع آفات نیز بستگی دارد.
بسیاری از عوامل مرتبط با گیاهان ممکن است بر فعالیت سموم دفع آفات، از جمله ساختار برگ (سطح) ، سن برگ و مرحله رشد گیاه تأثیر بگذارد. سموم دفع آفات Translaminar پس از استفاده وارد برگ گیاه می شوند. نفوذ در درجه اول از طریق کوتیکول برگ رخ می دهد. مکانیسم درگیر در نفوذ و حرکت به سمت برگها از طریق کوتیکول برگ با انتشار است که شامل حرکت ترکیبات از ناحیه ای با غلظت بالاتر به بخشی با غلظت پایین تر است. مسافتی که سموم دفع آفات در سراسر برگ پراکنده می شوند ممکن است توسط کوتیکول برگ تحت تأثیر قرار گیرد.
کوتیکول برگ به عنوان سدی عمل می کند که می تواند جذب ، نفوذ و انتقال سموم دفع آفات شاخه و برگ را به سمت برگ مهار کند. کوتیکول برگ بسیار لیپوفیلیک است [ مایل برای حل شدن در لیپیدها ] ، که می تواند نفوذ به برگ را تحت تأثیر قرار دهد. نفوذپذیری کوتیکول برگ یک عامل مهم است که می تواند بر نفوذ تأثیر بگذارد و متعاقباً از طریق بافت برگ حرکت کند و بسته به حضور موم های کوتیکولی روی سطح برگ متفاوت است. نفوذپذیری کوتیکول برگ می تواند در بین گونه ها و ارقام گیاهی متفاوت باشد ، بنابراین ، کاهش نفوذ و حرکت از طریق بافت های برگ ممکن است به طور غیرمستقیم مبارزه آفات با سموم آفت کش را تحت تأثیر قرار دهد.
با این حال ، هرگونه تغییرات وابسته به نفوذ از طریق کوتیکول برگ ممکن است به دلیل تفاوت در موم های کوتیکول و ضخامت کوتیکول برگ باشد ، که در درجه اول تابعی از گونه های گیاهی است.
به عنوان مثال ، ضخامت کوتیکول برگ ممکن است با مهار فرآیند انتشار و توانایی سموم دفع آفات برای ورود به برگ و انتقال به مناطقی که آفات در حال تغذیه هستند ، مانع نفوذ شود. علاوه بر این ، ضخامت کوتیکول برگ ممکن است بین بالا و پایین سطح برگ متفاوت باشد. لایه های سطح و همچنین پرزها یا وجود تریکوم ها (موها) ممکن است مانع نفوذ سموم دفع آفات شوند بصورتیکه قطرات اسپری به لایه ها و پرز ها می چسبند و بدین طریق کوتیکول برگ، نفوذ را مهار کنند.
عوامل محیطی – از جمله دما ، نور خورشید و رطوبت نسبی – همچنین می توانند بر ضخامت کوتیکول یا استحکام برگ تأثیر بگذارند. در حقیقت ، هر دو دمای محیط و برگ می توانند بر نفوذ از طریق کوتیکول برگ تأثیر بگذارند و در نتیجه بر اثر بخشی تأثیر می گذارند. به عنوان مثال ، مطالعات نشان داده اند که شرایط محیطی خنک کننده منجر به کاهش اثربخشی سموم دفع آفات در مقایسه با دمای گرمتر می شود. بدین صورت که درجه حرارت بالاتر موم های کوتیکولی (الکل های زنجیره ای طولانی ، اسیدهای چرب و هیدروکربن ها) تغییر می کند ، بنابراین باعث افزایش نفوذپذیری و حمل و نقل در کوتیکول برگ می شود.
میزان رشد یا سن رشد گیاهان ممکن است به طور مستقیم بر اثربخشی سموم نفوذی دفع آفات تأثیر بگذارد. استفاده از سموم با قابلیت نفوذی در گیاهان تولید کننده که رشد شدید برگ دارند در مقایسه با گیاهانی که به طور فعال در حال رشد یا گلدهی نیستند ممکن است منجر به اثربخشی بیشتری باشند که این موضوع ممکن است در گیاهان با رشد کم بعلت افزایش استحکام برگ و/یا یک کوتیکول ضخیم تر باشد. علاوه بر این ، کوتیکول برگهای جدید یا جوان ممکن است نازک تر و در نتیجه نفوذپذیر تر از کوتیکول های برگ بالغ یا قدیمی تر (ضخیم تر) باشد.
با این حال ، در برخی موارد ، دیده شده است که آفت کش های نفوذی در کوتیکول های ضخیم تر بیشتر از کوتیکول های نازک تر نفوذ کرده اند ، که می تواند حرکت را تقویت کند ، بنابراین منجر به افزایش اثربخشی در برابر آفت هدف می شود.
جذب ترکیبات ممکن است از طریق سطح پایین برگ در مقایسه با سطح فوقانی برگ کارآمدتر باشد ، در حالی که در موارد دیگر ، برعکس است. علاوه بر این ، جذب از طریق برگها ممکن است تحت تأثیر محتوای موم بر روی سطوح برگ و حضور روزنه ها در قسمت زیرین برگها باشد.
نوع گیاه ممکن است بر قابلیت نفوذی سموم دفع آفات تأثیر بگذارد. به عنوان مثال ، کارایی ایمیداکلوپرید در برابر شته سبز روی کلم برگ بهتر از استامی پراید بود ، در حالی که استامی پراید بر روی شته در حال تغذیه روی پنبه نسبت به ایمیداکلوپرید فعال تر و کارایی بیشتری داشت.
فعالیت سموم دفع آفات ممکن است تحت تأثیر سورفاکتانت ها باشد که با کاهش کشش سطحی قطرات اسپری بر روی کوتیکول برگ ، نفوذ را از طریق کوتیکول و بافت های برگ تقویت می کنند ، بنابراین میزان سطح پوشیده شده را افزایش می دهد. با این حال ، افزایش سطح تحت پوشش و نفوذ بستگی به نوع سورفاکتانت و غلظت اعمال شده دارد.
روغن های باغبانی و معدنی بنا بر گزارش ها ، با افزایش نفوذ از طریق لایه کوتیکول ، فعالیت برخی از سموم دفع آفات ترانس لامینار همانند آبامکتین را افزایش می دهد و اجازه می دهد تا ترکیبات طولانی تر در محلول باقی بمانند و این باعث کاهش تبخیر از سطوح برگ می شود و زمان بیشتری را برای سموم دفع آفات فراهم می کند تا از کوتیکول برگ نفوذ کنند.
خصوصیات فیزیکی سموم دفع آفات بر توانایی آن ها در داشتن خصوصیات نفوذی تأثیر می گذارد. به عنوان مثال ، دلیل اصلی اینکه حشره کشهای پیریدروئیدی (به عنوان مثال ، بیفنترین ، سلوفترین ، لامبدا-سی هالوترین ، فن والریت و فنروپاترین)حداقل فعالیت نفوذی را دارند به دلیل حلالیت لیپیدهای بالای آنها در موم های برگ است. حلالیت چربی آنها بسیار بیشتر از حلالیت آب آنها است به طوری که آنها فقط در کوتیکول باقی می مانند و به سمت داخل حرکت نمی کنند و متعاقباً به بافت های آوندی منتقل میشوند.
